Będziesz stąpał po wężach i żmijach, a lwa i smoka będziesz mógł podeptać (Ps 91, 13).
W kilka tygodni po święcie Królowej Aniołów wpatrujemy się okiem duszy w krainę duchów niebieskich. 29 września obchodzimy bowiem święto św. Michała archanioła, a 2 października Aniołów Stróżów, tak postanowił papież Klemens X w 1670 r.. Miłosierny Bóg zadzierzgnął węzeł miłości między nami i Swymi świętymi aniołami. Obdarzył nas bowiem dobrodziejstwem ich opieki, a tym samym włożył do naszej duszy błogą nadzieję, że kiedyś będziemy się z nimi radować i uczestniczyć w ich szczęściu i chwale. Oddajemy więc pobożną cześć wszystkim aniołom. Jest ich dziewięć chórów, mianowicie: Aniołowie, Archaniołowie, Moce, Potęgi, Państwa, Księstwa, Trony, Cherubiny i Serafiny. A postępujemy tak dlatego, że oni są najdoskonalszymi stworzeniami Boga, że są dobrzy, szczęśliwi i wyposażeni w najwspanialsze dary. Są oni zarazem szczególnymi przyjaciółmi Boga, albowiem przeszli już próbę i otrzymali w nagrodę chwałę i szczęśliwość wiekuistą. Liczne ustępy Pisma św. Starego i Nowego Testamentu wspominają o aniołach i ich czynach.