Ratunek dla świata

O zawierzeniu się Bożemu Sercu i wynagradzaniu za grzechy innych z ks. Eugeniuszem Ziemannem, sercaninem, rozmawia Magdalena Wojtak.
Magdalena Wojtak: Czerwiec to miesiąc nabożeństw do Najświętszego Serca Pana Jezusa. Jakie są początki tego kultu?
Ks. Eugeniusz Ziemann SCJ: Ma on swoje korzenie w paschalnym wydarzeniu, gdy podczas ukrzyżowania Chrystusa na Kalwarii został otwarty bok Jezusa oraz przebito Jego serce (por. J 19, 3). Początkowo rozwój kultu Serca Pana Jezusa opierał się na doświadczeniach mistycznych związanych z Męką Pańską, ranami Chrystusa, a zwłaszcza raną boku. Szczególnie miało to miejsce w średniowieczu w zakonach mniszych opartych na regule św. Benedykta. Takie osoby, jak: św. Gertruda Wielka, Mechtylda z Magdeburga, Bernard z Clairvaux czy Bonawentura, podczas prywatnych objawień kontemplowały tajemnicę przebitego boku i Serca Jezusowego.

Z czasem kult ten zaczął rozprzestrzeniać się również wśród świeckich osób, a do jego upowszechnienia przyczyniły się zwłaszcza zakony franciszkańskie.

Jednak największy rozwój kultu Bożego Serca miał miejsce w XVII wieku, kiedy to we francuskim klasztorze wizytek w Paray-le-Moanial św. Małgorzata Maria Alacoque, apostołka Najświętszego Serca Pana Jezusa, otrzymała ok. osiemdziesięciu objawień Chrystusa. Najważniejsze z nich, nazywane wielkimi, miały miejsce w latach 1673-75.

O co prosił Jezus św. Małgorzatę Alacoque podczas objawień?

Wskazywał, że Jego serce jest ranione wieloma grzechami, m.in. lekceważeniem Bożej miłości, świętokradztwami bezbożnych, szczególnie zaś osób konsekrowanych. Jezus prosił więc, aby w piątek po oktawie Bożego Ciała obchodzono specjalne święto ku czci Jego Najświętszego Serca. Wierni tego dnia mają przyjąć Komunię św. wynagradzającą oraz modlić się przed Najświętszym Sakramentem.

Pan Jezus przekazał wspomnianej mistyczce 12 obietnic dla czczących Jego Najświętsze Serce. Czego one dotyczą?

Przede wszystkim osoby te otrzymają łaski potrzebne do realizacji ich zadań życiowych, pokój w rodzinach, pocieszenie w strapieniach, Bożą opiekę w życiu, szczególnie w godzinie śmierci. Błogosławieństwo zstąpi na podejmowane przez nich przedsięwzięcia, grzesznicy znajdą w Bożym Sercu źródło i ocean miłosierdzia, dusze oziębłe staną się gorliwe, a dusze gorliwe szybko staną się doskonałe. Kapłani poruszą najbardziej zatwardziałe serca, a Pan Jezus będzie błogosławił domom i rodzinom, w których jest czczony obraz Jego Najświętszego Serca. Imiona osób, które będą propagować to nabożeństwo i przez 9 pierwszych piątków miesiąca przyjmować Komunię św. wynagradzającą, zostaną zapisane w Sercu Pana Jezusa.

Czciciele Bożego Serca byli także w Warszawie?

Przed objawieniami, które otrzymała Małgorzata Maria Alacoque, siostry wizytki w 1654 r. założyły w stolicy pierwszy w Polsce klasztor. Przy współpracy z pijarami i jezuitami przyczyniły się do rozwoju tzw. Bractw Serca Jezusowego, których celem było krzewienie i praktyka nabożeństwa i kultu do Bożego Serca, a zwłaszcza wynagradzanie za grzechy świata. Wyrazem rozwoju nabożeństwa był memoriał wystosowany przez biskupów polskich do Stolicy Apostolskiej w sprawie ustanowienia święta Serca Jezusowego. Prośbę tę spełnił papież Klemens XIII w 1765 r. Żywa praktyka kultu Serca Jezusowego na ziemiach polskich w czasie zaborów przyczyniła się do zachowania narodowej tożsamości Polaków.

Jak dalej w Polsce rozwijał się kult Serca Jezusowego?

Na przełomie XIX i XX wieku kult Serca Jezusowego krzewili liczni biskupi, poświęcając swoje diecezje Bożemu Sercu, a formacja kandydatów do kapłaństwa była przeniknięta duchowością Serca Jezusa. Duchowni, którzy przeszli taką formację, przekazywali ją wiernym świeckim.

Dlaczego Jan Paweł II w uroczystość Najświętszego Serca Pana Jezusa (w tym roku obchodzona 19 czerwca – przyp. red.) ustanowił Światowy Dzień Modlitw o Uświęcenie Kapłanów?

Papież w swoim nauczaniu podkreślał, że świętość kapłana ma swoje źródło w sakramentalnym zjednoczeniu z Jezusem. W momencie święceń kapłan wchodzi z Nim w mistyczną relację. Ojciec święty, ustanawiając Dzień Modlitw o Uświęcenie Kapłanów, pragnął ukierunkować duchownych na ich misję w Kościele jako sług świętości wobec ludzi powierzonych ich trosce duszpasterskiej. Rysem świętości kapłańskiej jest radość w niesieniu orędzia o śmierci i zmartwychwstaniu Chrystusa, którego bijące serce jest obecne w Eucharystii.

Nie ma Ksiądz wrażenia, że dla części wiernych uczestniczenie w pierwszych piątkach miesiąca jest tylko tradycją?

Problem niektórych osób polega na tym, że nie zwracają uwagi na istotę nabożeństw pierwszych piątków miesiąca, które mają przybliżyć człowieka do Serca Jezusa i zjednoczyć go z Jego wynagrodzeniem Bogu za grzechy świata. Najważniejsze tego dnia jest uczestnictwo w Mszy św. i przyjęcie Komunii św. wynagradzającej Bogu przez Serce Jezusa.

Po co Panu Bogu mamy wynagradzać za grzechy innych ludzi?

Bóg kocha człowieka i daje mu całego siebie. Jeśli człowiek kocha Boga, potrafi oddać do Jego dyspozycji swoją wolę. Dostrzega, że w Mistycznym Ciele Chrystusa, którym jest Kościół, jest wiele cierpienia spowodowanego grzechem. Zawierzenie się Sercu Jezusowemu to postawa, która polega na całkowitym oddaniu się Bogu w intencji wynagradzania świata, aby grzech nie ranił Boga cierpiącego w swoim Kościele.

Bóg cierpi razem z każdą krzywdzoną osobą, chorą, bezbronną, zabijaną czy molestowaną?

Tak. Dlatego to wynagrodzenie za grzechy nasze i świata powinno być postrzegane przez nas jako współuczestnictwo w dziele odkupienia, na co zwrócił uwagę papież Pius XI w 1928 r. w encyklice Miserentissimus Redemptor, akcentując, że wynagrodzenie jest obowiązkiem każdego wierzącego.

za niedziela/ z ks. Eugeniuszem Ziemannem SCJ rozmawiała Magdalena Wojtak

Posted under Bez kategorii