Św. Faustyno, zwracamy się do ciebie, jako do jednej z nas, bo jesteś przecież Patronką naszego miasta. Mieszkałaś w Łodzi, chodziłaś po tych samych ulicach, które my dzisiaj przemierzamy i tak jak my znasz życie, bo tutaj pracowałaś, modliłaś się, chodziłaś na zabawy. Jedna z nich jest szczególnie pamiętna, ta w Parku Wenecja, gdy podczas zabawy przyszedł po ciebie Chrystus, w środku tańca. Był bardzo umęczony i wypowiedział do ciebie tylko jedno zdanie: „,dokąd będę na ciebie czekał” ? które całkowicie zmieniło twoje życie.
Ty wiesz najlepiej, że nie był to wyrzut z Jego strony, ale wyznanie miłości. Przerwałaś wtedy taniec i pobiegłaś do katedry, aby tam, leżąc krzyżem na posadzce kościoła, dokończyć tej rozmowy. Dla nas to zdarzenie jest bardzo ważne, bo chodzi w nim o Jezusa i o nas, żyjących w świecie stygnącej coraz bardziej miłości.
Modlimy się do Ciebie siostro Faustyno, bo wierzymy, że tak jak Ty, jesteśmy powołani do miłości i do tego abyśmy byli uczniami Chrystusa. Ty nas rozumiesz i znasz Jezusa, gdyż jako święta, jesteś z Nim związana na wieki. Pragniemy dołączyć do do Ciebie i do wszystkich, którzy widzą w Nim nadzieję własnego zbawienia, oraz zbawienia świata.
Tym bardziej prosimy Cie o orędownictwo, że jesteś oficjalnie ustanowiona patronką naszego Miasta. Pomóż nam odpowiedzieć, tak jak Ty, na Jego przynaglające wołanie: dokąd mi jeszcze każesz czekać na siebie?
Módl się św. siostro Faustyno o siłę dla nas i o odwagę, abyśmy my również, umieli przerwać zabawę i leżąc potem krzyżem, dokończyć rozmowę z Jezusem, zawierzając się całkowicie Bogu, służąc Jemu i ludziom.
Pomóż nam zrozumieć, że niczego nie tracimy, gdy wybieramy miłość,
ale zyskujemy wszystko, w Niebie i już tutaj na ziemi. Naucz nas wymawiać z wiarą i miłością Twoje wezwanie: „Jezu, ufam Tobie”.
Autor modlitwy: O. Zygmunt Kwiatkowski TJ