Ich życie to pewien paradoks. Z jednej strony cisza i przebywanie sam na sam z Bogiem, z drugiej – życie wspólnotowe i służba milionom pielgrzymów. Światowy Dzień Życia Konsekrowanego to dobry moment, by zapytać o. Arnolda Chrapkowskiego, przełożonego generalnego Zakonu Świętego Pawła Pierwszego Pustelnika, jak udaje się to połączyć.
Izabela Tyras: Rok 2020 dla Zakonu Paulinów z kilku powodów na pewno będzie wyjątkowy…
O. Arnold Chrapkowski, paulin: Każdy nowy rok niesie ze sobą wiele okoliczności, a więc i w ten nowy czas wpisane są kolejne ważne sprawy dotyczące nie tylko bogatej historii naszego zakonu, ale i dnia dzisiejszego. Przed nami trzy główne wydarzenia. To przede wszystkim: 750. rocznica śmierci bł. Euzebiusza z Ostrzyhomia, założyciela Zakonu Paulinów, beatyfikacja konfratra, czyli duchowego członka zakonu i naszego wielkiego protektora – kard. Stefana Wyszyńskiego oraz Kapituła Generalna. To trzy wielkie wydarzenia, które łączą się z kolejnymi etapami naszej paulińskiej posługi nie tylko w Polsce, ale i na świecie.

(więcej…)

Przed 450 laty, 14 lipca 1570 r. św. Pius V wydał konstytucję apostolską „Quo primum”, która porządkowała i wprowadzała jednolity obrzęd Mszy św., mający odtąd obowiązywać „po wsze czasy” w całym Kościele katolickim. Dokument ten, zwany również bullą, był odpowiedzią na nałożony na papieża przez Sobór Trydencki (1545-63) „obowiązek zrewidowania i ponownego wydania ksiąg świętych, a mianowicie Katechizmu, Mszału i Brewiarza”. Pojęcie liturgii, której w istocie dotyczy bulla papieska, stosunkowo późno pojawiło się w Kościele katolickim. Początkowo, mniej więcej do końca XIV wieku czynności, związane z odprawianiem Mszy św., określano mianem „służba Boża” (lub „kościelna”), najczęściej zresztą używanym w liczbie mnogiej, po łacinie odpowiednio „officium divinum” lub „officium ecclesiasticum” oraz „officia divina” bądź „officia ecclesiastica”.

(więcej…)

Święto Chrztu Pańskiego zamyka okres Bożego Narodzenia. Wzrok i pobożność wyznawców Jezusa Chrystusa przenoszą się z Jego przyjścia na świat i wczesnego dzieciństwa na same początki działalności publicznej. Poprzedził ją chrzest Jezusa, udzielony przez Jana Chrzciciela w wodach Jordanu. Poddanie się temu obrzędowi podkreślało solidarność z ludem Bożego wybrania oraz zapowiadało podjęcie misji i posłannictwa, które stanowiły najważniejszy cel wcielenia Syna Bożego.

(więcej…)

Imię Krzysztof wywodzi się z języka greckiego i oznacza tyle, co „niosący Chrystusa”. O życiu św. Krzysztofa brak pewnych wiadomości. Według późniejszych, ale prawdopodobnych świadectw, opartych na tradycji, św. Krzysztof miał pochodzić z Małej Azji, z prowincji rzymskiej Licji. Tam miał ponieść śmierć męczeńską za panowania cesarza Decjusza ok. 250 roku. Jest jednym z Czternastu Wspomożycieli, czyli szczególnych patronów. Najstarszym dowodem kultu św. Krzysztofa z Licji jest napis z roku 452, znaleziony w Haidar-Pacha, w Nikomedii, w którym jest mowa o wystawionej ku czci Męczennika bazylice w Bitynii. Dowodzi to niezawodnie, że w tym czasie Święty odbierał szczególną cześć w Nikomedii i w Bitynii. Jest także podana wzmianka, że w synodzie w Konstantynopolu w 536 roku brał udział niejaki Fotyn z klasztoru św. Krzysztofa, co również potwierdza kult Męczennika. Papież św. Grzegorz I Wielki (+ 604) pisze, że w Taorminie na Sycylii za jego czasów istniał klasztor pw. św. Krzysztofa.

(więcej…)