Ojciec Święty podejmuje refleksję nad znaczeniem Wielkanocnego Zmartwychwstania w orędziu opublikowanym przez tygodnik l’Espresso. Przygląda się w nim wojnie na Ukrainie i tym w innych miejscach na świecie oraz cytuje encyklikę Pacem in Terris, wskazując, że z niej należy zaczerpnąć odwagę, by powiedzieć „nie” zbrojeniom i przemocy, „ponieważ prawdziwy pokój nie może zrodzić się ze strachu”.
Ewangelia (Łk 24, 35-48)Uczniowie opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak poznali Jezusa przy łamaniu chleba.
A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!»
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha. Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie Mnie i przekonajcie się: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam». Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi.
Entuzjazm i gotowość na tę wizytę są jeszcze większe niż wcześniej. Trwają intensywne przygotowania – mówi ambasador Węgier przy Stolicy Apostolskiej, Eduard Habsburg. Zapewnia, że na spotkanie z Papieżem do Budapesztu ściągną ludzie z całego kraju, a nawet z państw sąsiednich. W wywiadzie dla Radia Watykańskiego dyplomata wskazuje, że Węgry to wyjątkowy kraj, gdzie wiara jest dostrzegalna i ludzie nie boją się manifestować jej publicznie. Obecnie w związku z wojną na Ukrainie kraj prowadzi największą akcję humanitarną w swojej historii. Przez granicę węgierską przeszło już około milion osób, z czego blisko 30 tys. zdecydowało się pozostać. Jednocześnie rozwijane są programy pomocowe dla mieszkańców krajów pogrążonych w kryzysie, które mają na celu pomoc na miejscu, tak aby ludzie nie musieli porzucać swej ojczyzny. Ambasador Habsburg zaznacza, że te inicjatywy są znane Franciszkowi.
Ewangelia (Łk 24, 13-35)W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były jakby przesłonięte, tak że Go nie poznali.
On zaś ich zapytał: «Cóż to za rozmowy prowadzicie z sobą w drodze?» Zatrzymali się smutni. A jeden z nich, imieniem Kleofas, odpowiedział Mu: «Ty jesteś chyba jedynym z przebywających w Jerozolimie, który nie wie, co się tam w tych dniach stało».
„Wśród istot ludzkich coraz bardziej rozpowszechnia się przekonanie, że wszelkie spory między narodami nie mogą być rozwiązywane przez odwołanie się do broni, ale zamiast tego do negocjacji”. Sześćdziesiąt lat temu święty papież Jan XXIII, będący na progu śmierci, przekazał światu swoją encyklikę o pokoju, która była pierwszymi krokami na drodze w kierunku rozbrojenia i zmniejszenia napięcia. Doktryna „wojny sprawiedliwej” zmierzała do swojego kresu.
Ewangelia (J 20, 11-18)Maria Magdalena stała przed grobem, płacząc. A kiedy tak płakała, nachyliła się do grobu i ujrzała dwóch aniołów w bieli, siedzących tam, gdzie leżało ciało Jezusa – jednego w miejscu głowy, drugiego w miejscu nóg.
I rzekli do niej: «Niewiasto, czemu płaczesz?»
Odpowiedziała im: «Zabrano Pana mego i nie wiem, gdzie Go położono».
Gdy to powiedziała, odwróciła się i ujrzała stojącego Jezusa, ale nie wiedziała, że to Jezus.
Rzekł do niej Jezus: «Niewiasto, czemu płaczesz? Kogo szukasz?»
Ewangelia (Mt 28, 8-15)Gdy anioł przemówił do niewiast, one pośpiesznie oddaliły się od grobu, z bojaźnią i wielką radością, i pobiegły oznajmić to Jego uczniom.
A oto Jezus stanął przed nimi, mówiąc: «Witajcie!» One podeszły do Niego, objęły Go za nogi i oddały Mu pokłon. A Jezus rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech udadzą się do Galilei, tam Mnie zobaczą».