Liturgia drugiej niedzieli wprowadza w rozumienie tajemnicy Paschy Chrystusa przez czytanie każdego roku Ewangelii o przemienieniu Pańskim. Sens tego wydarzenia wyjaśnia prefacja całkowicie skoncentrowana na teologicznym znaczeniu przemienienia Pańskiego. Chrystus zapowiada uczniom swoją śmierć, ale jednocześnie na świętej górze objawia im w pełnym blasku swoją chwałę. Celem przemienienia jest umocnienie uczniów na ciężkie chwile skandalu krzyża, na trud uczestnictwa w Jego męce.
Dwie pierwsze niedziele Wielkiego Postu kierują myśli wiernych na Tajemnicę Paschalną Chrystusa, która ma być także ich udziałem, jeśli pójdą drogą wskazaną przez Niego (przemiana życia przez pokutę i walkę z pokusami, wierność Bogu). Liturgia pierwszych niedziel Wielkiego Postu ukazuje, jaki jest cel ludzkiego życia. Wzywa do odrzucenia pokus szatana, aby służyć Bogu i dzięki Jego łasce przemieniać swoje życie i kształtować w sobie nowego człowieka w Chrystusie.
