Te indywidualne rekolekcje przyniosły cuda w życiu i w sercach ludzi, którzy je odbyli. Święty Jan Paweł II powiedział, że oddanie się Maryi było punktem zwrotnym w jego życiu. Może być tym samym dla ciebie! Przeczytaj fragment książki Christine Watkins „Zawierzenie pod płaszczem Maryi” i zacznij drogę zawierzenia Matce Chrystusa.
Co do twego pytania to muszę stwierdzić, że nigdy nie byłem w stanie zrozumieć, dlaczego niektórzy autorzy tak wielki nacisk kładą na przygotowanie (chodzi o przygotowanie do rozmyślania lub modlitwy myślnej), mając na myśli pewne przygotowanie formalne. Zdrowy rozsądek, jak sądzę, mówi nam, że jeśli człowiek jest roztargniony, to potrzeba mu chwili przygotowania, zanim stanie się zdolny do modlitwy. Jeśli natomiast jego życie jest pełne spokoju i skupienia, częściej przychodzi na modlitwę jak na odpoczynek, modlitwa płynie jak woda ze źródła.
17 listopada Watykan udostępnił do zwiedzania starożytną nekropolę odkrytą podczas wykopalisk, które trwały od lat pięćdziesiątych XX w. aż do 2003 r., kiedy to w czasie budowy podziemnego parkingu wyłoniły się całkowicie nienaruszone fragmenty cmentarza znajdującego się przy drodze zwanej via Triumphalis. Obszar ten został doskonale zachowany dzięki ogromnemu osuwisku wzgórza Watykańskiego, które pokryło nekropolę prawdopodobnie około V wieku.
Podobnie jak św. Cecylia na Zachodzie, tak św. Katarzyna przede wszystkim na Wschodzie należała do najbardziej znanych świętych. Mało jednak o niej wiemy, a tak wiele powstało o niej legend, że niektórzy hagiografowie nawet powątpiewali w jej historyczne istnienie. Zachowały się dwa opisy męki i śmierci św. Katarzyny Aleksandryjskiej, ale pochodzą one dopiero z wieku VI i są pełne legend. Mamy jednak świadectwa już z wieku IV – a więc bardzo wczesne, bo sięgające prawie czasów Świętej. Wspominają bowiem o niej Rufin i Euzebiusz z Cezarei Palestyńskiej.
– Świat proponuje politykę bez moralności, wolność bez wszystkich zasad i osobistej odpowiedzialności, czyli inaczej mówiąc: bezkarności – mówił abp Wacław Depo, który przewodniczył Mszy świętej w kościele św. Kazimierza w Radomiu. Świątynia jest kościołem patronalnym miasta Radomia i diecezji radomskiej. 19 listopada minęło 20 lat od chwili ogłoszenia świątyni Bazyliką mniejszą św. Kazimierza.
Płakałem trzy dni i byłem pewny, że więcej się już nie napiję – opowiada Artur Balcerak. Podczas modlitwy zawołałem: „Jezu, zmień moje życie!”. Przed oczami zobaczyłem je całe. Zacząłem płakać…
Mieszkał w melinach, kradł, inicjował bójki, a jako 18-letni chłopak marzył o tym, aby trafić do więzienia. Ludzie ze świata przestępczego byli dla niego wzorem siły i mocy. Alkohol niszczył to, co kochał. Wiele razy był na detoksie w szpitalu psychiatrycznym, ale za każdym razem wracał do nałogu. Zdał sobie sprawę, że nie ma po co żyć, i chciał rzucić się pod pociąg. Był na dnie, aż wreszcie spotkał Boga. Jest teraz spełnionym i szczęśliwym człowiekiem.
Każdy z nas podąża swoją drogą, z dnia na dzień doświadczając przemijalności i kruchości życia. I to w pewien sposób akceptujemy i wyrażamy poprzez konkretne gesty i wypowiadane słowa. myślę tutaj o sytuacji, kiedy umiera ktoś bliski lub choruje czy cierpi z różnego powodu. Kiedy przyglądamy się cierpieniu, umieraniu i wreszcie śmierci bliskiej osoby, wówczas towarzyszy nam rozpacz, ból, łzy… Pocieszamy się wzajemnie szukając odpowiednich słów… Inaczej sytuacja ma się ze świętością…
„Uzasadnione staje się pytanie o relację między Kościołem katolickim a tak rozumianym Kościołem synodalnym: czy w tej propozycji reformy mamy do czynienia z ciągłością czy zerwaniem?” – stwierdził w rozmowie z portalem Catholic World Report (CWR) przewodniczący Konferencji Episkopatu Polski, abp Stanisław Gądecki. Poruszono w niej kwestie niedawno zakończonego Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów w Rzymie, a także jego pozytywy i negatywy.